EMA, Colleen Green
In 2011 zorgde Erika M. Anderson nog voor één van dé hoogtepunten van het jaar met Past Life Martyred Saints, haar debuutalbum als EMA. Op de plaat hoor je eerlijke en pretentieloze noisefolk met echo's van The Velvet Underground, Cat Power en Sonic Youth. Dirk Steenhaut van Focus Knack zag dat jaar het optreden van EMA in Botanique en sprak van "een authentiek talent met genoeg potentieel om u en ons in de toekomst nog vaak met verstomming te slaan". En kijk, ze staat er weer met een nieuwe ijzersterke single 'So Blonde' uit haar nieuw album The Future's Void. "Ik wil graag over muziek denken zoals kunstenaars over schilderijen: nieuwe dingen proberen, stromingen vormen, manifesten schrijven en alles proberen te veranderen. Daarom tracht ik zaken met elkaar te mengen die nog nooit gemengd zijn. Schoonheid met lelijkheid, noise en akoestisch", aldus EMA in een interview met RifRaf. Het is een intrigerende plaat die voelt als liefde op het eerste gezicht. In een interview met Pitchfork legt ze uit dat ze zich voor deze plaat heeft laten leiden door invloeden als Linda Perhacs en industrial music als Nine Inch Nails, waar ze als tiener vaak naar luisterde.Support van de avond is Colleen Green. Gewapend met niets anders dan een gitaar en een drum geeft Colleen Green met haar lieve, onstuitbare en leuke deuntjes een knipoog naar girl-dominated indie pop. Volg dit event ook via Facebook.