bôa^(UK)

In 1998 bracht de Britse alt-rockband bôa hun doorbraaksingle "Duvet" uit, een meeslepende anthem die de soundtrack werd van de Japanse cult-anime Serial Experiments Lain. Meer dan twintig jaar later herleefde "Duvet" dankzij TikTok, wat leidde tot een hernieuwde interesse in de band (met inmiddels meer dan 450 miljoen streams op Spotify) en de motivatie gaf om na meer dan twee decennia opnieuw de studio in te duiken.

In de tussentijd hebben de leden van bôa simpelweg hun leven geleefd. De langdurige pauze, die in 2004 begon, verliep zonder wrok of conflicten. Zangeres-gitariste Jasmine Rodgers studeerde zoölogie en bracht solo muziek uit. (“Je observeert hoe dieren zich gedragen in hun omgeving,” legt ze uit. “Bij muziek maken doen we eigenlijk hetzelfde.”) Bassist Alex Caird richtte zich op schilderkunst en het lesgeven in muziek. Drummer Lee Sullivan koos voor een rustig familieleven terwijl hij muziek schreef en produceerde. Gedurende al die tijd bleven ze met elkaar in contact.

Die periode apart bracht hen een schat aan levenservaring, wat leidde tot hun nieuwe derde officiële album Whiplash (uit op 18 oktober via Nettwerk), een verzameling melodiegedreven verhalen. De titel van het album is veelzijdig, en verwijst zowel naar hun persoonlijke ups en downs als naar de onrust in onze samenleving. Whiplash breekt echter beide open en schetst een gemeenschap op zoek naar troost.

“Er waren al ideeën vóór TikTok,” vertelt Jasmine over Whiplash, dat werd geschreven en opgenomen in het VK tussen maart 2022 en de lente van het jaar daarop, samen met producer Chris Zane (Jack Antonoff, Passion Pit, St. Lucia). “Maar deze platenovereenkomst gaf ons echt nieuwe energie.” Het geheel viel snel op zijn plaats, misschien zelfs sneller dan ze hadden verwacht. “De sound ligt dicht bij de oude sound,” zegt Jasmine. “Maar omdat wij als mensen ook veranderd zijn, is de sound mee geëvolueerd.” Alex vult aan: “Eigenlijk kwam alles gewoon vanzelf samen, niet?”

bôa heeft zijn wereldwijde fanschare opgebouwd door het verkennen van een unieke weemoed — een mix van vervagende pijn en de belofte van hoop. “Sommige berichten die we krijgen, komen van mensen die zeggen: ‘Bedankt, want we vonden troost in jullie muziek,’” zegt Lee. Jasmine voegt daaraan toe: “Mensen voelen zich verbonden met ons, omdat ze zich vaak een buitenstaander voelen of enigszins verwijderd van iets. En veel van de teksten die ik schreef, waren voor mij een helend proces.”

Het met strijkers doorspekte folk-pop nummer “Beautiful & Broken” is een voorbeeld hiervan. “Sommige van mijn teksten komen voort uit het feit dat ik gemengd ras ben en als vrouw in een wereld leef waarin ik me niet altijd op mijn gemak voel,” zegt Jasmine, wiens moeder de Japanse actrice Michiko Shimizu is en vader Paul Rodgers (de beroemde zanger van Free en Bad Company). “En ik blijf dat steeds weer herzien en evalueren.” Iedereen met zelfs maar een beetje identiteitscrisis zal zich hierin herkennen. Het nummer bevrijdt een zeer actuele gedachte: vrede vinden in je imperfecties. “Het gaat over een echt donkere periode in mijn hoofd, waarin ik met de duisternis praat net voor het slapengaan, wanneer je niet kunt slapen en probeert troost te vinden.” Het bluesy, prikkelende “Worry,” een uitlaatklep voor angst, volgt in hetzelfde thema. Alex merkt daarbij op: “Het heeft een beetje een terugblik naar de jaren '90.”

Als dit aanvoelt als een grondige reiniging van emoties, dan heb je het goed geraden. Voor Jasmine is het essentieel dat bôa’s commentaar op de menselijke conditie veelzijdig blijft. “Als je naar onze eerdere muziek luistert, ging het altijd van het ene naar het andere. En dat is waarschijnlijk waarom we nooit echt commercieel zijn geweest.” Maar precies daardoor slagen nummers als het filmische “Frozen,” hoe veranderlijk het ook mag zijn, erin een zelfbevestigende boodschap mee te geven. “In mijn gedachten zag ik een bevroren rivier met een zwarte boom in de winter. Zwart water tussen stukken ijs en dergelijke,” legt Jasmine uit. “Ik bleef denken dat je daarin verstrikt kunt raken, door in een relatie te zitten met iemand die niet in staat is je de liefde te geven die je verdient. Dus weet je, wees voorzichtig met je hart en kies wat beter.”

Zoals hun TikTok-fans zullen bevestigen, overstijgen deze universele gevoelens — pijn, eenzaamheid, triomf — moeiteloos elke generatiekloof. En zo voelt bôa na 25 jaar opnieuw verrassend actueel aan. “Ik denk dat een van de dingen is dat we als band nog steeds heel hongerig zijn. We zijn niet bang om verschillende emoties te verkennen, en onze muziek weerspiegelt dat,” zegt Jasmine. bôa is het overtuigende bewijs dat tijd inderdaad een cirkel is. “We hebben fans die ons al die tijd zijn blijven steunen. En de nieuwe fans lijken eigenlijk heel erg op hen. Onze muziek kan zijn wat je maar wilt. Dat is het mooie eraan.”