Dictaphone^(DE)

Dictaphone ontstond in de jaren '90 door in Berlijn door de Brusselse multi-instrumentalist Oliver Doerell. In 2000 vond Doerell zijn Berlijnse partner Roger Döring, die zijn liefde voor de Brusselse muziek uit de jaren '80 deelde. De volgende jaren bracht het duo, in samenwerking met verschillende gastmuzikanten zoals Stephan Wöhrmann (SWOD) en Malka Spigel (Minimal Compact) de debuutplaat m.=addiction (2002), de EP Nacht (2004) en de tweede plaat Vertigo II (2006) uit via het label City Centres Offices van Thaddeus Herrmann en Shlom Sviri (Boomkat, Modern Love). 

Drie jaar daarna vervolledigde de violist Alex Stolze de band. Gedurende hun twintigjarige bestaan heeft Dictaphone in meer dan twintig landen gespeeld, en op festivals zoals Mutek, Transmediale, Unsound, Bencassim en vele andere. Poems From A Rooftop, hun laatste release uit 2012, werd gereleaset in beperkte oplage via het Berlijnse label Sonic Pieces. Het nieuwe album APR 70 is de eerste onder Denovali Records voor Dictaphone. Het label zal het vroege werk eveneens opnieuw uitgeven. Eindelijk een teken van leven en een nieuw full length van het Duits-Brusselse cult trio na vijf jaar stilte! 

"Although the music on 'APR 70' is slow and gloomy jazz, Dictaphone differs from their colleagues. The music is not as dark and doomed-out as Bohren, not as experimental and drone inspired as Dale Cooper, not as easy digestible as Radare and not as long winded as The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Instead, this seems to nudge more towards the darker works of Miles Davis, combined with a decent sense of electronic experimentation." - Merchants Of Air