Jan Verstraeten^(BE)

‘Het begon als een logisch vervolg op mijn debuut ep. Warme klanken, subtiliteit, mooie liedjes. En toen werd het plots een heel ander beest’, zegt Jan Verstraeten over zijn nieuwe album Violent Disco. ‘Door de pandemie begon de hele verdomde wereld stil te worden. Dus ik wilde het tegenovergestelde’.

Voor zijn versie van een partyplaat pikte Verstraeten links en rechts invloeden op. ‘Ik heb elke maffiafilm op Netflix gekeken, daar komen de soulinvloeden vandaan. Ik had een beetje een triphop-moment, ik nam de beats en Portishead-achtige strijkers van daar. Er zit zelfs een beetje Moby in, tot grote ergernis van mijn lief!'.

Zoals hij duidelijk illustreert in de videoclip voor de eerste single 'Gone Gone Gone', is muziek voor Verstraeten een trip. Een speeltuin. Een kleurrijke collage, iets dat niet in een rechte lijn van A naar B gaat, muzikaal of tekstueel. ‘Er is chaos in alles wat ik doe’, zegt hij. ‘Ik ben een beeldend kunstenaar in hart en nieren, ik voel me bijna een toerist tussen andere muzikanten. Een regisseur of een schilder, verdwaald in de wereld van de muziek. Maar dat is waar ik van hou: onbevangen nieuwe werelden binnenstappen en ontdekken’.