Lyenn^(BE)

LYENN’s alom geprezen debuutplaat The Jollity of my Boon Companion dateert alweer van 2009. Het was de eerste kennismaking met de eigenzinnige, mysterieuze wereld van LYENN en de opmerkelijke muzikanten (zoals Shahzad Ismaily, Marc Ribot en Joel Hamilton) die hem omringen. Als intermezzo verscheen er in 2011 de even wondermooie EP Vowels Fade First, maar omwille van een aantal levensingrijpende gebeurtenissen en het intensief toeren, liet een nieuwe full length enige tijd op zich wachten.

Gevoed door de emotionele onrust, was een 2e full length voor LYENN geen optie maar een absolute noodzaak. Slow Healer (V2 Records – 2016) was dan ook een meer dan waardige opvolger voor het debuutalbum geworden!  Voor de opnames trok LYENN naar Ijsland, het perfecte canvas voor zijn frèle muziek en dito gemoedstoestand. Naast trouwe compaan Shahzad Ismaily, werkte hij er o.m. ook samen met Mùm-celliste Gyda Valtysdottir en drummer Julian Sartorius. Op deze  opnamen klinkt LYENN’s muziek puur en onvervalst. Lucide klanken worden aan elkaar gereikt door een spaarzaam instrumentarium. De nummers zijn uitgekleed en ingebed in een intrigerend universum van fascinerende geluiden. De reikwijdte van Fred’s opmerkelijke stem is zeer breed. Hij rangeert van engelachtige fluisteringen naar akelig intense kreten met duivelse bezetenheid.  

Niks is geforceerd of gepland. Het draait bij hem rond spontaniteit, vrijheid en openheid, en om een dialoog met zijn publiek. Zo zijn ook live geen twee sets ooit dezelfde. Zowel  solo als met band verloopt alles instinctief en onderworpen aan het moment. De luisteraar die bereid is zich open te stellen en mee te stappen in dat moment bevalt de grootste magie. Een krachtige eenheid die je meevoert met de melancholie van een film noir. 

Absoluut niet te missen, dus! 

Als bassist van de Mark Lanegan Band toerde Frederic “Lyenn” Jacques intensief de hele wereld rond. Hij kreeg de kans zijn muziek wereldwijd te delen en wist in Europa, de V.S. en zelfs China steevast het publiek te beroeren. Samen met Bert Dockx en Steven Cassiers vormt Fred Lyenn het Belgische jazzrock trio Dans Dans en maakt hij  deel uit van de Brusselse impro scene. Verder speelt hij contrabas, voornamelijk improvisatie, met r.naakt.i, een hedendaags-klassiek duo met Ann Eysermans, en ook bij Champs d’Action, een groep artiesten en muzikanten onder leiding van hedendaags-klassiek componist Serge Verstockt. 

"Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Toch komt het ingetogen Slow Healer weg met milde balsem. Op zijn tweede soloplaat lijmt Lyenn - baswonder Frederic Jacques van Dans Dans en Mark Lanegan - de scherven van zichzelf."  - De Morgen