No Prisoners^(BE)

Drie dagen. Meer hadden ze niet nodig om hun debuutalbum op te nemen. En eerlijk? De muziek zou voor zichzelf moeten spreken. Maar zo werkt het blijkbaar niet. Dus hier zijn ze, zichzelf half arrogant excuserend terwijl ze precies doen wat ze het liefste doen: lawaai maken. Hun eigen soort lawaai. No Prisoners serveert high-energy, low-cost, medium-rare falafel punkrock, met een lust voor liefde, een liefde voor het leven en een vage knipoog naar de dood. De teksten? Geen idee waar die over gaan, maar sommige zinnen klinken beter dan de Bijbel. Tenminste, beter dan het tweede deel.

Ze klinken zo veel als zichzelf dat de enige manier om hun muziek te beschrijven is door namen te droppen van bands die ze draaien in hun derdehands auto’s terwijl ze kletsen over de Tweede Wereldoorlog en The Fifth Element. Denk aan Wipers, Hüsker Dü, Buzzcocks. Misschien zelfs Meshuggah, al kunnen ze zo goed niet spelen. Of The Kinks, al ruiken ze niet zo lekker

Hun debuutalbum heet '13 Songs For Good Luck'. Er staan 10 nummers op. En voor je het vergeet: ze heten No Prisoners, baby.