Roland(BE)
Belgisch bluesrockinstituut Roland Van Campenhout is een globetrotter met een open oor. Zijn laatste album Folksongs from a Non-Existing Land zuigt je, van bij de allereerste noot, mee in een de duistere en magische wereld van diens maker. De Belgische meester-gitarist en zanger begeleidt ons door een mysterieus, muzikaal landschap. Je voelt de verwantschap met Ry Cooder’s legendarische soundtrack uit ‘Paris, Texas’ (Wim Wenders) alsook de gewaagdheid van Captain Beefheart, de grote singer-songwriter Tom Waits en de sjamaan Dr. John.
Inmiddels 74, met diepe wortels in blues en folk, is Roland iedere muziekstijl meester, gaande van jazz naar ethno tot psychedelic. Een levende legende, een archetype van een uitstervend ras; de ‘Sound Magician’. Zelf definieert hij zijn laatste werk als ‘Mantra Blues’. Dit uitzonderlijk werk werd opgenomen in Gent om dan gemixt te worden in Tokio, door de Australische Joe Talia, die de plaat een oosterse toets geeft.
Na het lezen van Jack Kerouac’s beatnik klassieker On the Road en de werken van Allen Ginsberg en William S. Burroughs opende zich, op jonge leeftijd, een eindeloze bron aan inspiratie. Deze explosie aan nieuwe ideeën gaf het leven aan Roland’s eerste skiffle-groep.
Tegen het einde van de jaren ’60 ging hij op zoek naar zijn roots in de blues met mensen als Tim Hardin, Leo Kottke en, natuurlijk, zijn hechte vriend Rory Gallagher. Met deze ervaringen aan de basis gaat de baardige man de experimentele tour op en davert zo op de eeuwwisseling af. Steeds met zijn legendarisch, herkenbare sound. Vanaf het jaar 2000 werkt de meester samen met jongere muzikanten zoals Helmut Lotti, Mauro en Sioen.
Bij het maken van Folksongs from a Non-Existing Land keerde Roland terug naar het oerlandschap in zichzelf. De trip door een onbestaande wildernis, een imaginaire wereld geeft een enorme voldoening, een shot aan eindeloze creativiteit.
“De titel bevat veel humor ,” lacht Roland, “aan de andere kant beschrijft het mijn muzikale evolutie. Klanken uit de wereld van folk, Bob Dylan, Woodie Guthrie of Joni Mitchell. Na decennia verkennen, de wereld rond, is het geen wonder dat mijn muziek continu veranderd; je leert veel mensen kennen, vriendschappen worden gesmeed en daar durft al eens een jamsessie uit voortkomen. Mocht ik heel mijn leven hebben vasthangen aan één sound zou dat voor mij een creatieve dooddoener zijn.
Over zijn vader, die stierf toen Roland nog maar 5 jaar oud was, zegt hij : “Mijn vader heeft altijd een grote indruk op mij gemaakt. Zowel mijn vader als zijn vader, mijn grootvader, waren jazz muzikanten. Ik ben ervan overtuigd dat ze beiden een grote impact hebben gehad - en altijd zullen hebben- op mijn werk.”
Zelf deelt hij zijn oeuvre in als ‘Ethno Pop Folk’ want “Dat is de definitie die ik zelf leuk vind.” giechelt hij vrolijk, “De man die de aarde verkent met ogen en oren wijd open, ondergedompeld in de magie van deze wereld. Later verwerk ik mijn indrukken door teksten te schrijven en muziek te maken. Ik ben onderweg sinds de jaren stillekes, het bracht mij langs de meest diverse landen en continenten. En het zal nooit veranderen maar waar ik ook kom ontstaat muziek. Muziek die nieuwsgierigheid, transparantie en rusteloosheid ademt.”