SPOOK & Geoffrey Burton ✞ Theresia

Na een reeks hele fijne concerten vorig jaar, verblijden Theresia, Democrazy en Kunstencentrum VIERNULVIER jullie ook in 2022 weer met een eigenwijs programma vol lokaal en minder lokaal talent.

SPOOK

SPOOK is het gloednieuwe trio van Simon Segers (De Beren Gieren, Black Flower) op drums, Nicolas Rombouts (Ottla, Dez Mona) op contrabas en Filip Wauters (The Whodads, BackBack) op pedal steel en gitaar.

Wat aanvankelijk begon in de zomer van 2019 als een eenmalige spontane jam groeide al snel uit tot een solide trio dat moeiteloos de grenzen tussen vrije improvisatie en compositie overboord gooit. Het intense samenspel tussen deze drie doorwinterde muzikanten neemt de luisteraar mee op een filmische trip, waarbij flarden americana en country worden overgoten met een gezonde dosis psychedelica. Zelf omschrijven ze hun muziek als “free country” of “post western music”. Daar zit de prominente rol van de pedal steel ongetwijfeld voor iets tussen. 

De drijvende maar weloverwegen grooves van Simon Segers laten invloeden uit de prog rock traditie binnensijpelen in het repertoire. De open geest en het vrije spel die eigen zijn aan jazz vormen een tweede basisingrediënt is deze zeldzame kruisbestuiving. Het resultaat is een unieke sound en een zoveelste verrijking voor die bijzonder creatieve ‘Belgian wave’.

‘Fire’ is de eerste single van het titelloze debuut, dat op 11 maart officieel wordt uitgebracht op 11 maart op W.E.R.F. records. Een track die meteen de toon zet en een inkijk geeft op de creatieve uitspattingen van dit magistrale triumviraat.

Geoffrey Burton

Geoffrey Burton geldt zonder twijfel als één van de meest prominente gitaristen van ons land. Met zijn unieke sound flankeerde hij inmiddels een indrukwekkend palmares van binnen- en buitenlandse artiesten. Van Arno tot Iggy Pop, Alain Bashung, Daan, Sophie Hunger, Misia en terug richting zijn eigen band Hong Kong Dong. Op zijn debuutplaat Me Ta Podia (Grieks voor te voet) staat Burton voor de eerste keer als kapitein aan het roer van zijn eigen schip. Van opener 'Siga' tot en met eindtrack ‘Technopolis’, een cover van held Ryuichi Sakamoto, wervelt Burton als een dansende gitaarderwisj door het gitzwarte firmament. Me Ta Podia is helemaal op gitaar gemaakt en opgenomen als een performance, maar klinkt bij momenten eerder als elektronische compositie. Je vergeet als het ware dat je naar een gitaarplaat luistert.