Amatorski
Met zorgvuldig gekozen woorden en bescheiden gefluisterde klanken roept Amatorski een bijzondere sfeer op: muziek waarbij iedereen zijn eigen film maakt. Portishead, Sigur Ros en Radiohead zijn buren.In 2010 viel Vlaanderen als een blok voor de prachtige retro-single ‘Come Home’ van Amatorski. In Humo’s Rock Rally raakten ze ‘slechts’ tot in de halve finale, maar dat gebeurde niet onopgemerkt: “Amatorski had ons tijdens de preselectie misschien wel het mooiste optreden van deze editie geschonken” - Humo.Hun minidebuut was een succes: ep Same Stars We Shared kwam uit op Record Store Day 2010. Dit bleek echter nog allemaal het begin te zijn want de tweede release TBC is meer divers. Dezelfde sound is te horen maar bepaalde nummers hebben toch die extra touch gekregen. De breekbare stem van Inne Eysermans vormt nog steeds the centre of attention van de nummers, maar wordt zo nu en dan ondersteund door de vocals van gitarist Sebastiaan Van den Branden.De derde plaat From Clay To Figures kwam uit op 14 april 2014, en doet denken aan de sfeervolle en warme klanken van de Deense band Efterklang. Single 'Hudson' verscheen in première op de website van The Guardian. In juni startte de band zijn festivalzomer op het Nederlands Best Kept Secret, daMusic bracht verslag uit:Dat de groep op podium 2 mocht spelen ten koste van de enigszins vergelijkbare verstilde pop van het Nederlandse I Am Oak, die het moest doen op het veel kleinere podium 5, was een teken aan de wand. Amatorski is dan ook zienderogen gegroeid; niet qua geluid of gestalte – beiden oogden nog altijd even fragiel – maar in zelfvertrouwen en vastberadenheid. Niet voor niets besloot drummer Christophe Claeys onlangs Balthazar te verlaten om zich volledig op zijn andere band te richten. Ook dit optreden was er voor zijn jazzy partijen weer een belangrijke rol weggelegd.Er werd vanzelfsprekend veel geput uit de jongste worp van het drietal, een muzikaal sprookjesboek waarin de vleugel het gelukkig altijd weer wint van de dreigende subsonische bassen. Met Fading kwam er vlak voor het slot ook nog een oudje voorbij waarmee de vergelijking met Portishead nieuw leven in werd geblazen. De tent liep toen gek genoeg ook ineens wat voller. Zangeres Inne Eysermans deelde bij wijze van goedemorgen nog wat handkusjes uit. Die namen ze ons niet meer af.