Bombataz(BE)
Het Brusselse Bombataz is een muzikale duizendpoot. Naar eigen goeddunken plukken de vier muzikale alleskunners elementen uit elk mogelijk genre, gaande van jazz, dansbare funk tot synthhop, om uiteindelijk een onvergelijkbare cocktail te bekomen die ten allen tijde even dansbaar is. Bombataz ontstond toen conservatoriumstudenten Vitja Pauwels (gitaar, stem), Hendrik Lasure (toetsen), Ruben De Maesschalck (bas) en Casper Van De Velde (drums) ontdekten dat hun gemeenschappelijke liefde voor muziek zich niet beperkt tot jazz, maar tot letterlijk àlle genres.
Op hun eerste EP ¡Kapao!, uit onder Fake Records, voert Bombataz een vrijwel onmogelijke spagaat uit met een jaloersmakend gemak. Nu eens klinken ze spectaculair virtuoos, dan weer grappig en speels. Soms ijzig melancholisch om even later naadloos over te gaan in maffe stemeffecten en bevreemdende samples. Waar andere groepen al snel genadeloos uit de eerste bocht zouden gaan, houdt Bombataz het stuur stevig vast tijdens een heerlijk ritje door hun universum. Eerste single 'Frankenstein' is alvast een bewijs dat deze opwindende sound wel eens de landsgrenzen zou kunnen overstijgen. Het viertal weet hun ontdekkingstocht ook door te trekken in hun liveshows, waarin het elk podium nonchalant vakkundig met de grond gelijk maakt.
Hun eerste album Olympics of Love stuiterde alle richtingen uit. Ze zongen in vier verschillende talen, om hun grootstadsbestaan te illustreren. Op deze tweede zijn de teugels misschien iets strakker getrokken en bezigen ze nog louter het Engels, wat de cohesie uiteraard ten goede komt. Het album is vaak dramatisch of smachtend, maar steeds tegendraads en zonder de neiging om te behagen door te doen wat u denkt te willen horen maar door u te vertellen hoe het hoort. De liedjes zijn catchy, maar houden zich nog steeds niet aan de geijkte songstructuren. Als het anders kan, doén ze het anders. Voelen, emotie, passie en alles wat daar verder voor kan doorgaan, staat centraal op deze plaat. Baby Dry My Tears staat garant voor een lach en een traan. En vervolgens nog een traan. Gevolgd door een hysterische lachbui, een angstig wegduiken, een geprikkeld terugkeren en dat allemaal vaak binnen één en hetzelfde liedje.
Op hun tweede album - Baby Dry My Tears - gaat het Brusselse post-jazz popkwartet Bombataz gretig aan de slag met eclectische indierock. Ze kanaliseren de spirit van pakweg Animal Collective, MGMT en ongeveer alles wat u verder nog kunt bedenken dat cool en funky is en smelten dat om in meeslepende brokjes.