Boogarins^(BR)

Fernando Almeida en Benke Ferraz ontmoetten elkaar in het middelbaar in Goiânia, een stad in centraal Brazilië, ver van de culturele metropolissen zoals São Paulo en Rio, desalnietemin in de schaduw van de iconen van hun vaderlands grote muzikale erfgoed. We hebben het hier niet over bossa nova of samba maar over psychedelische pop. In hun late tienerjaren maakten ze samen muziek die de spirit en soul had van Tropicalismo, opgenomen op geleend materiaal met zelf-uitgevonden technologieën in de kelders van hun ouders. Hun muziek bloeide echter ook in het licht van de hedendaagse internationale DIY underground. Almeida is de dichter en zanger, Ferraz is de multi-instrumentalist en gear-head. Samen vormen zij Boogarins en schrijven ze songs die verder reiken dan hun leeftijd en beperkingen door geografie of genre: tijdloze pop ongebonden aan categorisaties. De songs die verzameld zijn op hun plaat As Plantas Que Curam (vertaling: planten die genezen) werden vooral opgenomen als duo, voor er zelfs overwogen werd om ze live te brengen, voor ze zelfs een ritme-sectie of naam hadden gevonden. 

De band is vernoemd naar een jasmijn bloem waarvan gezegd wordt dat ze ruikt naar pure liefde. Er bevindt zich een verfijning en diepte in deze jonge kerels hun songwriting en muziekspel dat getuigt van een zeldzaam talent. Elke song op het album is gevuld met schoonheid en vrijblijvende emotie. Een soort van snapshot van Boogarins’ jeugdige ambities en dromen. As Plantas Que Curam is een liefdesbrief uit de groene velden van Goiânia aan iedereen van ons.