Freak Slug^(UK)

De naam Freak Slug vat de artistieke wereld van Xenya Genovese zowel pervers als perfect samen. Haar releases onder deze naam tot nu toe – de debuut-EP Videos uit 2020 met de virale hit “Radio” (15 miljoen streams op Spotify en counting), gevolgd door de EP’s I’m In Love (2022) en Viva La Vulva (2023) – hebben luisteraars misschien een “more summery, happy, LA sound” laten ontdekken, maar met de komst van het debuutalbum I Blow Out Big Candles graaft deze Slug zich steeds dieper in onverwachte, eigenaardige plekken. Zoals ze zelf treffend zegt: “The name is giving more grunge than joy”.

Sterk beïnvloed door culthelden uit de jaren ‘90 zoals Ride, Mazzy Star en Stephen Malkmus, draait Freak Slug volledig om het raken van een bepaalde sfeer. Alles wat haar creatieve output voedt is rauw, authentiek, soms vreemd, maar altijd een pure vorm van zelfexpressie. Ze wil muziek maken die bite heeft, niet rond de pot draait en door de bullshit heen snijdt. I Blow Out Big Candles is een sterk statement van al deze dingen en meer.

Daar beneden, al graaiend door de wonderlijke mix van geluiden en gevoelens die zowel nostalgisch, ‘90s-geïnspireerd, dromerig, als excentriek en experimenteel zijn, leeft Freak Slug.

Freak Slug brengt gestaag muziek uit sinds haar debuutsingle – een cover van “Disorder” van haar stadsgenoten Joy Division – haar op de radar van velen zette. Inmiddels heeft ze wereldwijd meer dan 60 miljoen streams verzameld en wordt ze ondersteund door sites zoals Clash, Our Culture, Notion Internet Crush, Fader, Line Of Best Fit en Nylon.

Met haar vierkoppige band trad Freak Slug op bij The Great Escape, Blue Dot, Greenman, End of The Road festivals en als support voor Dope Lemon, Brad Stank en Yumi Zouma. Ze heeft een uitverkochte eerste tour door de VS in december en er staat nog veel meer gepland voor 2025.

Deze zomer werd Xenya uitgenodigd door Anderson Paak voor een weeklange schrijverskamp in Cork, Ierland, georganiseerd door Jameson’s Distilled Sounds.

“Music to me means identity and community. When I was younger, it helped me and my friends feel like we belonged to each other. Til this day that still makes sense… If I wasn’t making music, I’d probably be trying to make painting work for a living. That’s what I was doing in the past when I was in Barcelona but then music became the main character. I’ve always been fascinated by street walls, thick dilapidating layers of paint, where the organic and industrial worlds meet. I love art that was never made intentionally, either by shadows, builders or history fading before our eyes.” – Xenya