I Do I Do

Eens een rocktrio, nu één gitarist.I Do I Do bestaat heden ten dage enkel nog uit voorman Stefaan Decroos. Op eigen houtje creëert hij instrumentale composities gekruid met een snuifje melancholie, een vleug intimiteit en een scheut subtiliteit. Zijn nummers staan met beide voeten in de traditionele blues, zonder daarmee platgetreden paden te bewandelen. Decroos laat namelijk met verve zijn invloeden van weleer doorsijpelen, die je kan horen in de opbouw en de accenten die hij aanwendt. Deze grootmeester hanteert een scherp oog voor detail en een indrukwekkende speltechniek. Gewapend met niks meer dan een akoestische gitaar poot Decroos een boude act neer. En mits een pint of vijf krijg je er ook nog een stand-up comedian bij.In januari 2004 gaven Stefaan Decroos (gitaar/zang), Jonas Tournicourt (bas/zang) en Stephan Spriet (drums) elkaar het ja-woord. I Do I Do herrees hiermee uit de assen van voormalig Humo’s Rock Rally finalist Land. In den beginne klonk dat luid, weerbarstig en mineur. In juli 2006 werd het debuutalbum None ingeblikt. Opnames en mixing gebeurde in de Camp Street Studios in Cambridge. Chris Bokaw (Codeine, Come) en Paul Q Kolderie (Dinosaur Jr., The Pixies, Radiohead) werkten mee aan de plaat. None werd in maart 2007 uitgebracht op het Nederlandse label Alien Do God. De cd, 42 minuten snijdende indierock, werd positief onthaald.Na de opnames kreeg de band er een vierde lid bij. Jeff Goddard ( ex-Karate) nam het op bas over van Tournicourt die doorschoof naar de gitaar. In deze line-up werd een tweede album opgenomen. De band opteerde er deze keer voor een eigen studio te bouwen en alles zelf op te nemen. Voor de mixing werd opnieuw een beroep gedaan op Kolderie. Hoewel de band ook op More Light nog intens durft te rocken, zorgen instrumentale, Decroos-solo-akoestische momenten voor een breder palet. More Light verscheen in september 2010 op cd en vinyl. Na de opnames van More Light viel de band uiteen. Decroos ging solo verder en stelde de plaat in een intiem-akoestische huiskamertournee aan het publiek voor. Een nieuw geluid (akoestisch, instrumentaal), een radicale breuk met het verleden: onlangs verscheen I Do I Do’s derde langspeler Then. Volgens daMusic lijkt de metamorfose naar singer-songwriter compleet.