James Elkington^(US)

James Elkington bouwde zijn carrière als gitarist vooral op door de rol van sidekick op zich te nemen. Richard Thompson, Jeff Tweedy en Michael Chapman zijn de iconen die Elkington al bijstond. Op zijn 46ste vond de naar Amerika uitgeweken Brit het klaarblijkelijk tijd om zelf het muzikale heft in eigen handen te nemen, en kwam hij met een eersye soloplaat op de proppen, Wintres Woma.

De plaat werd ingeblikt samen met Jeff Tweedy, in de loft van Wilco, en geldt als een hoogtepunt van wat dezer dagen de new cosmic americana wordt genoemd. Virtuoze fingerpicking, melancholische en uitgepuurde composities en contemplatieve melodieën leiden z'n songs duidelijk naar de cityfolk-traditie, al blijft de muzikant niet louter hangen binnen de folk. Knipogen naar avant-rock en jazz en spirituele 60's-vibes zijn evengoed aanwezig.

Van Pitchfork kreeg zijn debuutalbum een 7.8 ("an elegant and assured collection of acoustic fingerpicking and smart songwriting'"), terwijl Focus Knack Elkington ziet als  "de guitar king in spe" (****). Enola is dan weer gul met een 7/10, The Guardian vindt 4/5 dan weer correct. Deze virtuoos blijkt een topper in wording, en het laatste hebben we er alleszins nog niet van gehoord.