Jaune Toujours (b)

Het was al even geleden dat Piet Maris en de zijnen studiowerk uitbrachten, maar nu, najaar 2013, komen ze met een nieuw full album: ROUTES. Niet dat ze sinds het album Kolektiv van 2009 in hun hangmat hebben gelegen: integendeel. In 2010 lieten ze duizenden mensen in 12 Belgische steden dansen op Ici Bxl naar aanleiding van het Belgische EU-voorzitterschap en brachten ze het remixalbum Re:Plugged uit. Piet en drummer Theo lanceerden in 2011 hun tweetalige kindervoorstelling annex Boek+CD Ik En Den Theo/Moi Et Le Théo, waarmee ze nog altijd volop concerten spelen in Vlaanderen en Wallonië. In 2012 zette Jaune Toujours de samenwerking verder met de Gangbé Brass Band uit Bénin, en tourden ze daarnaast ook nog de halve wereld rond. Hun avontuurlijke mix van roots, punk, pop, jazz, dub, ska en Balkan zorgde voor herkenning en vreugdetaferelen in Europa, Afrika en Canada. En dat in een opvallend atypische formatie: zonder gitaren, met een frontman die de accordeon ver weg van de haven speelt, een stomende ritmesectie en blazers die door de buik vlinderen. Jaune Toujours heeft bewust de tijd genomen voor de opnames van ROUTES. Gedreven en gefocust werd er gezocht en gesleuteld, tot ze verliefd werden op elk detail. De groep verlegt ook nu weer muzikale grenzen: van lui en groovy over ingespannen nerveus tot besmettelijk vrolijk en uitbundig etnisch. Muziek met een luide boodschap, waar je alleen maar goedgezind van kan worden. En er zijn compagnons de ROUTES die mee voor afwisseling zorgen op het album: stuk voor stuk bevriende muzikanten waarmee Jaune Toujours na jaren van samenwerken een hechte band heeft opgebouwd. De hippe Roma-dames van Mec Yek, het hypnotische percussiegeweld van LKMTIV, de woestijnige krar (een 5-snarig Eritrees/Ethiopisch instrument) van Radio Transit-revelatie Samson Okbo en het punchy blazersarsenaal van de Gangbé Brass Band uit Benin. Toch speelt Jaune Toujours nog steeds alleen maar die muziek waar ze zelf goesting in hebben en hun teksten vertellen nog altijd wat onverbloemd wat ze te zeggen hebben, zonder blad voor de mond. Om in alle vrolijkheid zichzelf en de wereld een geweten te schoppen. C’est parti!