Paranoid London

Paranoid London is synoniem geworden met het terugbrengen van acid house naar de basis. Ze redden het geluid van smileys, rave en zoete overdaad en verwijzen in plaats daarvan naar de queer, zwarte, Amerikaanse wortels. De ondergrond bovengronds brengen. Geen handen-in-de-lucht anthems, maar ruwe, onbeschofte, rauwe jack. Niet veilig, glad of zielloos, maar joints met opzet overdreven, vervormd en vol tape ruis.

Het duo Gerardo Delgado en Quinn Whalley ontmoetten elkaar in 2004. Als Paranoid London hebben de twee al meer dan tien jaar muziek uit. Hun eerste single - onder de naam One Last Riot - lag in 2007 in de winkels. Hun live-debuut volgde een jaar later.

Del begon in het begin van de jaren 90 met DJ'en en draaide sets met Balearic beats en progressieve house. Quinn zette dan weer zijn tanden in de 1s en 2s als 12-jarige breakdancer en draaide daarna op raves georganiseerd door vrienden van zijn ouders. Quinn nam op onder een groot aantal aliassen, solo of samen met vrienden. Del probeerde ook te produceren, maar voordat hij Quinn ontmoette, was hij er nog niet in geslaagd om de muziek die hij in zijn hoofd hoorde vast te leggen. Volgens Del “draait House, net als punk, om energie, niet om de juiste noot of toonsoort.”

Het tweetal heeft zich bewust beperkt tot vintage analoge hardware en hanteren een soort “eerste gedachte, beste gedachte”-benadering voor productie. Ze hebben ook een soortgelijke “geïmproviseerde” aanpak voor liveoptredens. Beiden fungeren als MC's voor een publiek van verzamelde “freaks & weirdos” en nodigen regelmatig leden van het publiek uit om de microfoon te nemen. Sinds ze de liveshows in 2014 op volle toeren hebben gezet, speelde PL al door heel Groot-Brittannië en over de hele wereld.