Puggy

Vier keer de AB tot de nok toe vullen en vervolgens een optreden in Vorst Nationaal uitverkopen: vele Belgische groepen kunnen hier alleen maar van dromen, maar voorPuggy is het zoete werkelijkheid geworden. En dat is niet zomaar uit de lucht komen vallen, want Puggy is misschien wel the hardest working band in Belpopland.Na debuut Dubois Died Today (2007) en de succesvolle opvolger Something You Might Like (2010) – met de onverslijtbare radiohit 'When You Know' – breekt er nu een nieuw Puggy-tijdperk aan. Zanger/gitarist/toetsenist Matthew Irons, bassist Romain Descampe en drummer Egil 'Ziggy' Franzén hebben hun ervaring gecompresseerd tot een hoogst explosief goedje.Voor hun nieuwe album To Win The World vroeg het trio deze keer producer Elliot James (Bloc Party, Kaiser Chiefs, Two Door Cinema Club, Noah & The Whale). Matthew:"Er zijn producers die té hard hun stempel drukken op een plaat, maar zo is Elliot James niet. Hij tracht de band waarmee hij werkt te begrijpen, sluit ze vervolgens op in de studio en laat ze 12 uur per dag spelen. Maar nooit op een dictatoriale manier. Elliot zorgt er echt voor dat je als groep groeit tot een soort 2.1-versie. We hebben nog nooit zo hard genoten van het studiowerk." En het bleek een match made in heaven. Elliot James werd tijdens de opnameperiode het vierde Puggy-lid: hij recreëerde de songs met de gedane opnames en bracht zijn eigen textuur aan door te spelen met geluidseffecten die de retestrakke sound van Puggy naar een hoger niveau tillen.Vragen naar hun favoriete tracks hoef je niet te doen want To Win The World is simpelweg een best of van alle nummers die ze de laatste jaren op tour hebben geschreven. 100% onversneden poprock met echo's van Queen tot Phoenix. Toch is de groep niet zomaar in één hokje te steken, want telkens wanneer je als luisteraar Puggy denkt vast te hebben, zijn ze al lang een ander straatje in gevlucht. En het is dat speelse, dat nonstop intense samenspel, en die plotse harmonische verrassingen die je wakker houden. De jongens durven ook al eens onbeschaamd aanzetten tot meezingen, het is moeilijk om daaraan te weerstaan, en waarom zou je? Er is geen ontkomen aan want de door Puggy gekweekte oorwurmen zijn bestand tegen de hoogste zuurtegraad.Maar het strafst van al is dat deze plaat een Puggy laat horen zoals je ze live kan ontdekken: een ervaren machine die nooit uitvalt of verslijt om de simpele reden dat ze draait op onaangetaste kalverliefde voor muziek. Het album kreeg 4 sterren vanAllmusic, en ook Gazet Van Antwerpen en Writteninmusic gaven lovende kritieken.Muzikaal doet deze plaat de aanwezigheid van vrolijke thema's vermoeden, maar niets is minder waar want deze jongens dollen graag met ironie. De wereld gaat naar de vaantjes, het schip zinkt, maar Puggy blijft spelen. Wat moeten ze anders? Matthew Irons - Zanger/gitarist/toetsenistRomain Descampe – bassistEgil 'Ziggy' Franzén - drummer