The Low Anthem(US)
Ben Know Miller en Jeff Prystowsky stichtten The Low Anthem in 2006, na elkaar te leren kennen via het radiostation van hun universiteit. De twee streeft een authentieke maar tijdloze sound na, en na hun succesvolle debuut in 2007, What The Crow Brings, tekenden ze bij Nonesuch en Bella Union voor de opvogler, Oh My God, Charlie Darwin. De band tourde de wereld rond en werden vaak geassocieerd met de zogenaamde "folk revival". Maar na nacht na nacht hun oud materiaal te brengen, beseften ze dat ze niet in die routine wilden blijven steken. "The moment was losing its mystery, We were scared of becoming robots", verduidelijkt de band na zes jaren van reflectie.
Ze keerden in 2012 terug naar hun hometown Providence (Rhode Island), en staken hun energie in de lokale cultuurgemeenschap. Het viertal ligt aan de basis van de stichting en running van het van het vaudeville-tijdperk daterende Columbus Theatre. Ze renoveerden het theater en bouwden er hun eigen studio in. Ze helpen er vervolgens met de bookings, promo en de productie van shows, waardoor ze tot diep in de wortels van hun lokale muzieklandschap doordringen. De band bleef lange tijd experimenteren in hun studio er leerde er zelf de kneepjes van het vak. Uit dat leerproces groeide later het album Eyeland. Gedurende die periode vervoegden naast oudere leden zoals Jocie Adams, nu ook Florence Wallis en Bryan Minto zich bij de band.
Eyeland ontstond dus uit hun eigen gebouwde studio in een antiek theater, een klinkt door die bijzondere omgeving als een stilistische u-bocht voor The Low Anthem. Ze brachten het uit in 2016, maar hun plannen werden in de kiem gesmoord door een ernstig verkeersongeval tijdens hun eerste week van de tour. Niet alleen waren ze genoodzaakt hun tour af te schaffen, maar, naast nog enkele complicaties met het platenlabel, leidde de situatie tot het verdwijnen van Eyeland op hun palmares. Het zou een blik vormen van hun repliek op een wereld waar ze zich noodgedwongen in bevonden maar zich niet thuis voelden. Na de crash, waarin al hun gear verloren ging, vonden ze de tijd om te ontdekken hoe een wereld eruit ziet waar ze zich net wel thuis voelen.
The Low Anthem zit nu in hun eigen groove, onder hun eigen voorwaarden. Zowel in de zin van plaats als muziek hebben ze zichzelf terug gevonden. Dit gevoel van comfort, zelfvertrouwen en een nieuwe identiteit schijnt door The Salt Doll Went To Measure The Depth Of The Sea, hun nieuwste creatie dat getriggerd werd door de Kay Larsens biografie van John Cage, Where The Heart Beats. Knox Miller was gefascineerd door de fabel van het zouten poppetje dat zichzelf wil kennen en wil weten waar het uit gemaakt is. Wanneer hem verteld wordt dat zout van de oceaan komt, gaat het naar de zee. Het dopt zijn teen in het water, waardoor het meer te weten komt over zichzelf, maar het verliest zijn teen. Dan steekt het zijn hele voet erin, komt nog meer te weten, maar verliest zijn voet, enzovoort, tot het volledig is opgelost, en nooit meer terugkeert naar de kust.
Dit fabeltje groeide uit tot een full album waar Knox Miller zichzelf volledig in liet gaan. De compositie bestaat uit stripped down instumentaties (aangezien al hun gear ofwel verloren ging ofwel beschadigd raakte in de crash). Het eindresultaat beschrijft Prystowsky als "a concept album with a story arc weaving through the songs like a constellation. It’s an underwater circular journey to the bottom of the sea following the salt doll who, attempting to measure the sea (and thus, know its true origins), in the end, becomes part of it. Along the way this non-human, conscious chemical compound, encounters all kinds of fantastical oceanic things”.
The Low Anthem van 2017 verschilt enorm van de band die 10 jaar geleden ontstond met hun debuut. Het gaat om een band die meer ups en down beleefde dan velen in een gehele carrière, maar die zich tegelijk meer dan ooit goed in zijn vel voelt en enkel geïnteresseerd is in vooruit denken in plaats van het herbewandelen van oude paden. The Salt Doll Went To Measure The Depth Of The Sea komt uit op 23 februari.
"The Salt Doll Went To Measure The Depth Of The Sea is a stark journey, made even starker by the odd percussion that haunted me during my initial listens. The spare percussion wasn't drums, but it felt oddly familiar, like something I heard a lot as kid and as a teen. Ben Knox Miller solved the mystery for me." - National Public Radio