Willy Organ^(BE)

Willy Organ onderneemt een zoektocht naar zijn artistieke identiteit door muziek, dichtkunst, dans en video te doen interageren en correleren. Zijn liveshows zijn telkens uitbundige feesten waarbij antihelden zich verenigen en zich in het beste geval identificeren met de tragiek rond Willy Organ. De polonaise is nooit ver weg met nummers als 'Niets Meer Aan Te Doen', 'Ik Ga Nooit Meer Naar Huis' of 'Zoeken Naar Mezelf'.  

De relateerbare liedjesteksten zijn vaak intriest en donker, gaan over angst en verlies, maar brengen mensen ook hard aan het lachen. Ondertussen klinkt de muziek eufoor en blijkt zij extreem dansbaar. Deze clash van absurde humor en bittere ernst zorgt soms voor veel verwarring, maar mocht nu, door een of andere speling van het lot, menselijk verdriet omzetten in feestgedruis toch geen kunstvorm blijken, dan is daar niets meer aan te doen.